Aðildarumsóknin að ESB - stuðningur við krónuna

Ein helstu rök þeirra sem telja að nauðsynlegt sé að sækja tafarlaust um aðild að ESB eru að þar fengjum við stuðning Evrópska seðlabankans við krónuna. Vísað hefur verið til svokallaðs ERM II fyrirkomulags varðandi málið. Ég hef svolítið gramsað eftir útlistun á þessu og sé ekki betur en hér sé á ferðinni alger grundvallar misskilningur um hvað og til hvers ERM II er hugsað og notað.

Í vikulokum rásar 1 var viðtal við m.a Þór Saari og Lilju Mósesdóttur. Það sagði Þór að slá ætti af hugmyndir um aðild að ESB í bili. Lilja sagði aftur á móti að strax þyrfti að fara í viðræður og helst frá svar fyrir haustið um hvort að við gætum fengið stuðning við krónuna frá evrópska seðlabankanum. Ef ekki ætti að salta málið.Þetta er athyglisvert hjá Lilju því að ég geri ráð fyrir að hún viti um púlsinn í ríkisstjórninni og sé að enduróma hugmyndir hennar um haldreipið ESB. Þetta er líka í takt við innistæðulausar yfirlýsingar samfylkingarinnar fyrir síðustu kosningar.

Mér vitanlega eru engin fordæmi fyrir því að evrópski seðlabankinn takist á þetta hlutverk fyrir ríki í okkar stöðu. Þetta er talið vera á könnu IMF.  Þau ríki sem eru t.d innan ERM II bera sjálf allan herkostnað við að halda gjaldmiðlum sínum á réttu róli - með neyðarlánum frá IMF ef ekki vill betur eins og t.d Lettland.

Hugmyndir um hraðferðir og skyndilausnir varðandi aðild að ESB hafa hingað til reynst heimatilbúnar og í ætt við átrúnað á sveina þá er kenndir eru við Jólin. Það skyldi þó ekki vera að það væri í þessu máli líka?

Ég held því fram þar til annað sannara reynist. Það er ekkert svona í "boði" hjá ESB.