Skuldir til að borga skuldir

Grínið heldur áfram í yfirdráttarhagkerfinu. Í stað þess að horfast í augu við bitran veruleika á að reyna að sækja meira af sama meðali og kom okkur á hausinn.

Einstaklingur sem er kominn í skuldavandræði leysir það ekki með enn nýjum skuldum og reddingum. Lausnin felst í að herða sultarólar og borga niður skuldir, það getur vissulega tekið á en uppskeran er þess virði.

Viðræður um Rússalánið hefjast

Athugasemdir

[Einhver Ágúst, 6.6.2009 kl. 17:15]

Einstaklingur sem er í skuldavandræðum rekur ekki heilbrigðiskerfi og menntakerfi Íslendinga.......

[Ólafur Eiríksson, 6.6.2009 kl. 17:31]

Sæll Ágúst og takk fyrir innlitið.

Það sem ég er að benda hér og í fyrri færslum er að við verðum að snúa af rangri braut. Það verður tímabundið erfitt og örugglega sársaukafullt, en innan nokkurra ára ættum við að ná okkur í gang og þá með undirstöðurnar í lagi. Það er engin ástæða til að slátra heilbrigðis eða menntakerfinu á meðan þessi leiðrétting á sér stað. Það kostar t.d hverfandi upphæðir í erlendum gjaldeyri að reka menntakerfið.

Afgangur af viðskiptum við útlönd fer í að borga erlendar skuldir og hefur verið neikvæður um langt árabil. Það er hluti vandans í dag og við þurfum ekki meira af slíku.

[Villi Asgeirsson, 6.6.2009 kl. 21:06]

Ég er ekki að mæla þessum samningi bót og sé ekki að skuldasöfnun sé það sem Ísland þurfi ákkúrant núna, en...

Ef bara verður skorið niður og allt fer í hass, flytur fólk úr landi og það yrði soldill bömmer. Hver á að borga niður skuldir ef að launaþrælarnir (skattgreiðendur) eru allir farnir til Noregs?

[Ólafur Eiríksson, 6.6.2009 kl. 22:08]

Sæll Villi og takk fyrir innlitið.

Að kröfu og forskrift Alþjóðagjaldeyrissjóðsins verður að ná ríkishalla niður í 0 árið 2012. (á þessu ári er hann nærri 200 milljarðar) Þetta ætlum við að gera til að fá aðgang að erlendu lánsfé hjá sjóðnum beint og síðan fyrir hans tilstuðlan hjá nágrannaþjóðum, rússum og jafnvel fleirum.

Ég tel að að þessi niðurskurður í miðri innlendri og erlendri kreppu þýði að það sem þú telur upp muni rætast. Það eru engin störf í boði fyrir ríkisstarfsmenn í dag hér innanlands. Einkageirinn er enn að minnka, þegar ríkið segir upp fólki tapar það tekjum á hinni hliðinni og lendir jafnvel í útgjöldum á móti. Andspænis þessari hrollvekju hafa stjórnvöld staðið síðan í haust og eru enn ráðþrota. Skal engan undra, ekki vildi ég reyna þetta.

Hér eru góð ráð dýr og íslendingar verða að spurja sig að því hvert þeir ætla að stefna. Er sú leið að sleppa erlendum lántökum og hafna skuldbindingum endilega verri þegar upp er staðið? 

Hættan sem mér finnst liggja á borðinu er að við höldum áfram planinu, tökum þennan rosalega niðurskurð AGS, tökum áfram fullt af lánum sem gufa síðan upp úr höndunum á okkur í á örfáum árum og stöndum síðan í sömu sporum (jafnvel mun verri sporum) eftir nokkur ár.

Kv.

Í mínum huga er þá spurningin þessi - er það þess virði að reyna þessa leið sem innifelur hálfgerða slátrun á hagkerfinu -hvort eð er - eða er e.t.v leiðin 

[Ólafur Eiríksson, 6.6.2009 kl. 22:13]

Neðsta línan slæddist óvart með  en framhald á henni mætti vera - eða er e.t.v. leiðin að sleppa erlendum lántökum alfarið.

[Ólafur Eiríksson, 6.6.2009 kl. 22:18]

Við þetta má bæta að það er gríðarlegur munur á erlendum skuldum eða einhverju skuldafári hér innanlands. Verðbólga í krónuhagkerfinu getur t.d útrýmt bæði eignum og skuldum hér innanlands og "hreinsað" út ójafnvægi. Þetta hefur oft gerst hér á síðustu áratugum af því að íslendingar hafa aldrei haft aga til að stýra útlánaþenslu bankakerfisins.

Erlendar skuldir eru annar hlutur, þær verðum við að greiða fyrir með útflutningi á vörum og þjónustu - afgangi af viðskiptum við útlönd. Þar liggur vandinn.