Bellingcat stundar ekki rannsóknarblaðamennsku, heldur áróður.

Yfir mörg ár, á mörgum jaðarmiðlum hafa höfundar velt fyrir sér þessu undarlega fyrirbæri Bellingcat, sem er apparatið bak við tengda frétt. Niðurstaða margra er sú að þetta sé áróðurstæki í tengslum við Bresku leyniþjónustuna. Þessi saga nær nokkur ár aftur, eftir að fyrirbærið birti margar furðufréttir um ástandið í Sýrlandi sem reyndust vera ósannindi, ýkur og eða rangfærslur. Það þykir sérkennilegt að þessi meinti rannsóknarblaðamennskuhópur skuli ávallt spila sömu laglínur og yfirvöld í Bretlandi og Bandaríkjunum í hernaðarbröltinu.

Hafandi lesið margt í þessum dúr legg ég mjög takmarkaðan trúnað á það sem stendur í þessari frétt. Áhugasamir geta smellt á eftirfarandi vefslóð og skoðað margskonar umfjöllun TheGrayZone um Bellingcat: https://thegrayzone.com/?s=bellingcat

Hér er brot úr einni þeirra, sem er æði sláandi:

While vehemently insisting that it is independent of government influence, Bellingcat is funded by both the US government’s National Endowment for Democracy and the European Union. CIA officials have declared their “love” for Bellingcat, and there are unambiguous signs that the outlet has partnered closely with London and Washington to further the pair’s imperial objectives.

Now that the media consortium has obtained access to high-tech satellites capable of capturing 50cm resolution imagery of any place on Earth, it is time to place these connections under the microscope.

To explore the relationship between Bellingcat and centers of imperial power, look no further than its officially published financial accounts from 2019 to 2020. According to these records, Bellingcat has accepted enormous sums from Western intelligence contractors.

Furðulega einhliða og áróðurskenndur fréttaflutningur af stríðsátökum í Úkraínu veldur mér þungum áhyggjum. Verst er að það heyrast eða sjást hvergi raddir friðar í vestrænu fréttapressunni. Það er engu líkara en að friður sé ekki á dagskránni. Að það standi ekki til að það verði nokkurskonar friður, að þessum hræðilegu átökum ljúki einungis með fullnaðar sigri yfir Rússum. Slíkur sigur er líkast til fullkomlega óraunsæ hugmynd og allar tilfæringar í þá veru munu kosta Úkraínu skelfinga í bráð og lengd.

Það er engu líkara en verið sé að selja íbúum vesturlanda þá hugmynd að friður sé ekki mögulegur og að samningaviðræður séu tilgangslausar, ef ekki hreinlega siðferðislega rangar! 

Fyrir skemmstu birti lítill hópur Demókrata í Bandaríkjunum opinbera áskorun um friðarviðræður til að binda enda á stríðsátök í Úkraínu. Það gerðist eftir að nokkrir þáttakenda höfðu sætt hraðri gagnrýni meðal eigin stuðningsmanna. Sólarhring síðar dró þessi hópur áskorunina til baka og baðst forláts fyrir yfirsjónina. Það gerðist eftir hatrammar árásir stórra kanóna í Demókrataflokknum og úr stóru Bandarísku pressunni. Það er æði magnað að staðan sé þannig að það sé landráðum líkast að óska eftir friðarviðræðum. 

Fullyrðingar nokkurra fræðimanna vestanhafs um að Úkraínustríðið sé Proxy stríð Bandaríkjanna við Rússa verða sífellt trúlegri. Það eru ekki sérlega góðar fréttir fyrir Úkraínu né heldur restina af heiminum, sem virðist vera að klofna í tvennt.

Slíkum átökum hefur sögulega séð alltaf fylgt gríðarlegu áróður af hálfu þeirra sem um véla. Í dag er okkur sagt að vara okkur á Rússneskum áróðri, ég sting upp á að við gætum okkur líka á vestrænum lygaáróðri. Það er nóg af honum þessa dagana.

 

 

„Pútín er orðinn klikkaður“

Athugasemdir

[Helgi (IP-tala skráð) 4.11.2022 kl. 07:19]

Sæll.

Flottur pistill hjá þér. 

Maður saknar sárlega hlutlægrar umfjöllunar fjölmiðla um þessi átök. Það er nánast aldrei þannig að í stríði sé annar aðilinn kölski sjálfur og hinn alger engill.

Leiðtogi stórveldis nokkurs sagði trekk í trekk áður en Rússar fóru inn í Ú að Rússar ætluðu inn. Það var m.ö.o. vitað hvað myndi gerast ef ekki semdist. Hvers vegna var þá ekki samið svo hægt væri að komast hjá mannfalli og tjóni á efnahagslífi heimsins? Það er auðvitað vegna þess að veikja átti Rússa og kúga þá til hlýðni. Menn sem mér ekki trúa ættu að hlusta á varnarmálaráðherra BNA, Austin. 

Fjölmiðlar hafa staðið sig með fádæmum illa hvað varðar þetta sorglega stríð eins og raunin var varðandi covid. Umjöllunin um þetta stríð á lítið við fréttaflutning skilt heldur miklu meira áróður - alveg eins og með covid. Hvers vegna segja fjölmiðlar ekki frá mismunun og ofbeldi sem rússneskumælandi íbúar Úkraínu hafa mátt þola í mörg ár?

Hvers vegna erum við að standa í illdeilum við Rússa? Kemur það okkur við hvaða landi rússneskumælandi íbúar A-Úkraínu vilja tilheyra? Hvers vegna á ekki að virða lýðræðislegar kosningar í þessum héröðum og Krím en annars staðar á að gera slíkt?