Eins og til var sáð á fasteignamarkaði

Útlán í fjármálakerfinu fóru úr böndunum í góðærisblöðrunni. Vopnaðir gnótt lánsfjár börðust Íslendingar sín á milli um fasteignir, sem olli ósjálfbærri verðhækkun. Gríðarlega hár kostnaður lánanna var falinn í verðtryggingunni og gengistengingum. Greiðslumatið var slappt og krafa um útborgun engin í mörgum tilvikum. Þetta er hið íslenska sub-prime.

En það er ekki nóg með að þessi mikla útlánaþensla þrykkti fasteignaverði í ósjálfbærar hæðir heldur kynti hún líka undir neyslu langt umfram getu hagkerfisins. Sem olli miklum og langvarandi hallarekstri á gjaldeyrisstöðu þjóðarinnar og rýrði þar með verðgildi krónunnar stórkostlega. Afleiðingarnar eru að sjálfsögðu gengisfall og verðbólga.

Jafnvel án helstu ævintýra útrásar- og hringrásarvíkinga og án hrikalegs brasks bankavina hefði fjármálakerfið íslenska hrunið í fjármálakreppunni. Alveg eitt og óstutt. Í þessum efnum mun ekkert breytast fyrr en fókusinn er settur á rétta hluti.

Höfum ekki lengur efni á meðalíbúð