Stjórnlagaþing getur e.t.v. fært stjórnarskrárvaldið til þjóðarinnar - frá Alþingi

Samkvæmt gildandi stjórnarskrá verður henni einungis breytt með samþykki Alþingis. Tvö þing þurfa að samþykkja breytingarnar.

Aðsteðjandi stjórnlagaþing er einungis ráðgefandi af þessum sökum. Eftir því sem ég kemst næst getur það samt vísað niðurstöðu sinni (frumvarpi til stjórnlaga) í þjóðaratkvæðagreiðslu áður en hún fer til Alþingis. Frumvarp sem hefur hlotið gott samþykki í þjóðaratkvæðagreiðslu má líta á sem bindandi niðurstöðu fyrir Alþingi.

Stjórnlagaþingið ætti að setja greinar inn í frumvarp til stjórnlaga þess efnis að einungis þjóðkjörið og sérstakt stjórnlagaþing hafi heimild til breytinga á henni og að þær öðlist einungis samþykki í þjóðaratkvæðagreiðslum. Ennfremur að setja inn grein að til stjórnlagaþings skuli kosið með vissu árabili. T.d á 4-8 ára fresti með afmarkaðan starfstíma (svipað og nú) . Og vísa þessu síðan í þjóðaratkvæði.

Gengi þetta eftir þá yrðu lyklavöldin að stjórnarskránni færð frá Alþingi og nokkuð milliliðalaust til þjóðarinnar sem hefði þá tækifæri til að uppfæra og breyta stjórnarskránni án atbeina stjórnmálaflokka eða annarra milliliða. Það yrði síðan hlutverk stjórnlagaþinga að fara yfir stjórnarskrá og stjórnarfar. Standa vörð um mannréttindi og lýðræði og síðast en ekki síst að vernda stjórnarskrána. Tækið sem stjórnlagaþing hefði til verka er sjálf stjórnarskráin. Ef þurfa þætti mætti skjóta inn viðbótargreinum í stjórnarskrána eða breytingum til að skerpa áherslur  eða hverju því sem þætti nauðsynlegt í takti við tímans rás.

Kalla mætti þetta lifandi stjórnarskrá í stöðugri uppfærslu og undir stöðugri varðveislu. Í þessu fælist aðhald á stjórnmálin og Alþingi sem bit væri í. Síðast en ekki síst mundi þetta afmarka og skýra vel fyrir stjórnmálastétt hvers tíma hvaðan vald hennar sprettur. 

Þetta er verðugt verkefni fyrir þá sem sitja stjórnlagaþing - að tryggja áframhaldandi og varanlega aðkomu þjóðarinnar að þessum sáttmála sínum. Það er sannarlega kominn tími til þess!

Verulega súrt ástand

Ég er sé ekki betur en íslenska ,,hagkerfið" verði ekki endurreist með þeim aðferðum sem í gangi eru. Ástæðurnar eru eftirfarandi:

1) Fyrst og síðast eru núverandi peningalegar eignir í hagkerfinu þeim ofviða sem skulda þær. Peningalegar eignir eru jú einungis annað hugtak yfir skuldir einhverra annarra.

2) Öllum brögðum er beitt til að hindra að verðbólga leiðrétti þetta ósjálfbæra ástand.

3) Sættir milli skuldara og lánadrottna eru ekki sýnilegar að svo stöddu.

4) Gríðarlegur hagvöxtur sem gæti linað þjáningarnar byggist á fullri þáttöku kynslóðar sem er að glata trúnni á Íslenskt samfélag. Vilji hennar til þáttöku sem eignalitlir eða eignalausir skuldaþrælar fer þverrandi, greiðsluviljinn um leið einnig.

5) Hagvöxtur síðustu áratuga byggðist upp á skuldasöfnun erlendis, en einnig á ósjálfbærum uppvexti peningalegra eigna og skulda innanlands. Hvorugt verður endurtekið á næstu árum.

 

Ef bloggskrif og viðbrögð í athugasemdakerfum fjölmiðla enduspegla líðan þjóðarsálarinnar þá býð ég ekki í ástandið. Vonandi er það ekki tilfellið.